Χρονολόγιο

Εντοπίζεται ο πρώτος οικισμός της Πολιόχνης ο οποίος οργανώνεται στο φυσικό υπόβαθρο ενός λόφου, χωρίς να ακολουθεί κάποιο υποτυπώδες πολεοδομικό σχέδιο.

Επέκταση του οικισμού της Πολιόχνης και ανοικοδόμηση χώρων στον τύπο του «μεγάρου».

Ο χώρος κατοίκησης του οικισμού της Πολιόχνης σημειώνεται στα νότια. Ο προσανατολισμός των κτιρίων δηλώνουν μια αμυντική διάθεση. Αδιάλειπτη κατοίκηση στο χώρο με στοιχειώδη πολεοδομική οργάνωση σημειώνεται και στον προϊστορικό οικισμό της Μύρινας.

Ο οικισμός του Κουκονησίου διανύει μια ακμάζουσα περίοδο. Κατασκευάζονται νέοι δρόμοι και διαμορφώνονται εκτεταμένες οικοδομικές νησίδες. Κατά το τέλος της περιόδου, ισχυρός σεισμός πλήττει τον οικισμό, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές στο χώρο.

Από τη τελευταία φάση κατοίκησης στην Πολιόχνη σώζονται μόνο κάποια κινητά ευρήματα, τα οποία δηλώνουν μια υποτυπώδη δραστηριότητα στο χώρο που φτάνει έως και το 1.200 π.Χ. Μια υποτυπώδη δραστηριότητα έως το 1.200 π.Χ. πιστοποιούν και τα λιγοστά κατάλοιπα που βρέθηκαν στο χώρο της Μύρινας.

Χρονολογείται ο υστεροαρχαϊκός ναός, στο Ιερό των Καβείρων, οικοδομικά κατάλοιπα δυτικά του ναού, αναλημματικός τοίχος και αποστραγγιστικός αγωγός βορειοδυτικά του αρχαϊκού κτιρίου. Επίσης εντοπίζονται δείγματα κατοίκησης στο Ιερό της Αρτέμιδος στην περιοχή του Αυλώνα.

Κατασκευάζεται το αρχαίο θέατρο της Ηφαιστίας.

Κατάληψη της Λήμνου από τον Μιλτιάδη Β΄. Το νησί περνάει σε αθηναϊκή κυριαρχία.

Το νησί γίνεται μέλος της Δηλιακής Συμμαχίας.

Πελοποννησιακός πόλεμος. Η Λήμνος ακολουθεί την Αθήνα στις πολεμικές της επιχειρήσεις εναντίον της Σπάρτης.

Ανταλκίδειος Ειρήνη μεταξύ Σπαρτιατών και Περσών. Διακήρυξη αυτονομίας των ελληνικών πόλεων εκτός από τα νησιά της Λήμνου, της Ίμβρου και της Σκύρου , τα οποία αποδίδονται στην Αθήνα.

Η Λήμνος δέχεται επίθεση από τον Φίλιππο Β΄ της Μακεδονίας. Μέρος των κληρούχων μεταφέρονται στη Μακεδονία (Χαλκιδική).

Θάνατος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ο Publius Sulpicius και ο βασιλιάς της Περγάμου, Άτταλος, στέλνουν στη Λήμνο στόλο για να την καταστρέψουν.

Η Λήμνος γίνεται τμήμα του Ρωμαϊκού κράτους.

«Διάταγμα των Μεδιολάνων», ο χριστιανισμός αναγνωρίζεται ως νόμιμη θρησκεία από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Η Κωνσταντινούπολη γίνεται πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Η Λήμνος γίνεται καίρια ναυτική βάση. Εγκατάσταση κρατικών ναυπηγιών στο νησί.

Ο Λέων ο Τριπολίτης, διοικητής μουσουλμανικού στόλου για λογαριασμό του Χαλιφάτου των Αββασιδών, καταλαμβάνει τη Λήμνο.

Ο Βυζαντινός ναύαρχος Ροδινός νικά οριστικά τον Τριπολίτη έξω από τη Λήμνο.

Χτίζονται οχυρωματικά τείχη στη Μύρινα.

Στόλος Βενετικός προσορμίζεται στα νησιά Λήμνο, Χίο, Λέσβο και Σκύρο.

Ο Βενετός Filocalo Navigajoso καταλαμβάνει τη Λήμνο και εγκαθιδρύει τη δυναστεία των Navigajosi, υπό την δικαιοδοσία της φραγκοκρατούμενης Κωνσταντινούπολης. Νέα οχυρωματικά έργα στο νησί και κατασκευή του Φρουρίου Κότσινα.

Πεθαίνει ο Paolo Navigajosi, ο τελευταίος Δούκας της δυναστείας των Navigajosi. Η εξουσία τους διήρκησε περισσότερο από 70 χρόνια στο νησί.

Η Λήμνος και πάλι τμήμα του Βυζαντινού κράτους. Λεηλασίες από Βενετούς και πειρατές.

Η Λήμνος καταλαμβάνεται από τους Λατίνους.

Ο Γεώργιος Δρομοκαΐτης  καταλαμβάνει το Παλαιόκαστρο και το διαπραγματεύεται με τους Ενετούς, παρά τις αντιρρήσεις των κατοίκων της Λήμνου. Ο Ενετός Alvise Loredano καταλαμβάνει το κάστρο και το νησί. Σημειώνεται μια πρώτη επιγραμματική βιβλιογραφική αναφορά για το Κάστρο του Μούδρου.

Λεηλασία στο Κάστρο του Κότσινα από τούρκους πειρατές.

Επίθεση του Σουλεϊμάν – πασά στη Λήμνο. Πολιορκία του Κότσινα. Δράση της τοπικής ηρωίδας Μαρούλα.

Έναρξη Ενετοτουρκικού πολέμου (1645 μ.Χ. – 1669 μ.Χ.).

Κατάληψη του Χάνδακα. Λήξη Ενετοτουρκικού πολέμου.

Ο έκτακτος προβλεπτής του Ενετικού στόλου, Dolphino λεηλατεί τη Λήμνο.

Έναρξη Ρωσοτουρκικού πολέμου (1768 μ.Χ. – 1774 μ.Χ.).

Κατασκευή του ρωσικού οχυρού του Τσας στη Μύρινα. Πολιορκία του Παλαιόκαστρου από τους Ρώσους (από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο). Αποχώρηση του ρωσικού στόλου και σφαγή του ελληνικού πληθυσμού από τους Τούρκους.

Υπογραφή της συνθήκης «Κιουτσούκ – Καϊναρτζή». Συμβολή στην οικονομική ανόρθωση των νησιωτών.

Έναρξη νέου Ρωσοτουρκικού πολέμου (1806 μ.Χ. – 1812 μ.Χ.). Ο ρωσικός στόλος με τον Saniavin πλέει στο βόρειο Αιγαίο. Τα νησιά με τουρκικές φρουρές όπως η Λήμνος, η Χίος, η Ρόδος κ.ά. κηρύσσονται εχθρικές.

«Συνθήκη Αδριανούπολης» (αναγνώριση ελληνικού κράτους από την Τουρκία, καθορισμός συνόρων): η Λήμνος και η Κρήτη παρέμειναν στην Τουρκία ως αντάλλαγμα για την Εύβοια στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

Έναρξη Κριμαϊκού πολέμου (Τουρκία – Ρωσία). Σχηματισμός εθελοντικών ελληνικών σωμάτων.

Μεγάλος σεισμός στη Λήμνο (14 Μαΐου).

Μεγάλος σεισμός στη Λήμνο (8 Νοεμβρίου).